Pennenzak

Mijn eerste pennenzak.

In De Boomgaard zijn we momenteel bezig met de voorbereiding voor een creatieve marathon in januari en dat ten voordele van de Damiaanactie. De voorbije twee weken hadden we met de collega's levensbeschouwelijke vakken inleefweken over Nicaragua, het land waar de actie zich dit jaar op focust en op dinsdag 20 november kregen we het bezoek van Dokter Bravo, een jonge dokter die meewerkt aan een project om een beter vaccin te vinden tegen berglepra.
We wilden hem graag nog iets meegeven om hem te bedanken, dus moest op een avondje deze pennenzak klaar zijn. De leerlingen schreven er allemaal hun namen op en dan snel op de post via Brussel mee naar Nicaragua.

Roxanne is 1 jaar

Begin dit schooljaar kwam ik op vrijdag op 1 van mijn scholen en zag ik tot mijn vreugde een bekend gezicht. Lien, een collega die ooit al eens op deze school stond was even terug. Zo leuk. We hadden elkaar al even niet meer gezien. 

Gisteren mocht ik een taart maken voor Roxanne, haar dochtertje dat 1 jaar word vandaag. De opdracht was Nijntje. Ik besloot om de felle kleuren te gebruiken uit de boekjes en niet enkel Nijntje erop te zetten. 

Herfstvakantiestiksels

Vorig weekend werkte ik Tias zijn oranje broek af en ik wilde zo snel mogelijk het 'geleerde' opnieuw omzetten in de praktijk. Ik heb eerst Luna's jurkje gemaakt, zoals beloofd, en dat ging vrij snel, omdat het een patroon is dat ik ondertussen al in verschillende kleuren en versies heb gebruikt. Kijk maar hier en hier en op deze foto:


















Van datzelfde gebroken witte stofje maakte ik bijna twee jaar geleden ook nog een kleedje voor mijn jongste nichtje met dezelfde afbeelding als op haar geboortekaartje.

Dit is het nieuwe kleedje. Het kan zijn dat jullie de stof herkennen, want ik maakte er al eerder een rokje van voor Luna. 

 Maar goed, ik wilde dus zo snel mogelijk het 'geleerde' opnieuw uitproberen, zodat ik het echt kon en ik de ritsen niet meer hoef te mijden. Het is me ook gelukt. Dit weekend maakte ik een nieuwe broek voor Tias met een eerste stofje van de laatste stoffenspektakelbuit. Het is iets totaal anders dan de oranje broek, enkel en alleen door de stof. Het patroon was bijna volledig hetzelfde, behalve iets smaller en ik heb zakken binnenin gemaakt, i.p.v. erbovenop.

Tram 3

Een taartje voor de 30-jarige zoon van een collega, alweer meer dan een jaar geleden.

Kleuterturnen bij papa

Mijn computer staat vol foto's dus wordt het tijd om nog eens wat foto's door te schuiven naar een externe schijf en ondertussen mijn blog met vergeten creaties bij te vullen.

Een lay-out die ik ook bij Akke-Fietje maakte. Het ontwerp is dan ook van hen.

Verkleed naar school

Donderdagavond was er oudercontact voor onze kindjes. Ze hebben het allebei fantastisch gedaan! We kregen een extra mededeling: de kinderen mochten zich de dag nadien verkleden als ze wilden. Tias had in de klas iets met monstertjes gedaan en vond zijn koekiemonster niet griezelig genoeg. We hebben als argument gegeven dat het toch ook een monster is: koekieMONSTER. Luna wilde haar nagels lakken, dus Tias ook. Eerst enkel in blauw, maar als hij nog als een pompoen geschminkt wordt, kan er ook oranje bij.
Mijn halloweenkindjes:

Nog een paardentaartje

Twee weken na datum vierde Luna haar verjaardag samen met haar vriendinnetjes in het MIAT. Ze leerden er vilten en gingen met een zacht lapje naar huis. Uiteraard was er ook deze keer taart. Een echte meisjestaart.

Eindelijk af!

Tias zijn oranje broek is eindelijk af. Ik heb erop gesakkerd, maar heb ook veel bijgeleerd. Eigenlijk zou ik nu meteen een tweede broek moeten maken, zodat ik nog weet hoe het moet, maar ik wil ook om beurt werken: iets voor Luna, iets voor Tias, ... en tussendoor een paar kleine projectjes als cadeautjes. De T-shirt was al eerder af.

Bijtjestaart

Voor de dessertenpicknick van Tias en zijn klasje afgelopen zondag koos ik voor eenvoud: een simpele cake met veel cacaopoeder en een eenvoudig bijtje met een paar bloemetjes erbij. Tias zit namelijk in de bijtjesklas.

De kinderen hebben de speeltuin onveilig gemaakt en kwamen af en toe hun buikje vullen. De mama's, papa's en juf (die ook mama is) genoten van gezellige babbeltjes.

Stoffenvangst

Mijn stoffenvangst van het voorbije stoffenspektakel.

Tekenkunsten

Woensdagnamiddag waren Noor en Aure, onze nichtjes, bij ons. Noor is 4, net zoals Tias en Aure wordt volgende maand 2 jaar.

Aure kleurde samen met Tias Bumba.

Noor ging voor het echte werk. Ze begint al goed te tekenen.

Tias wilde niet achterblijven en wilde zelf Bumba tekenen.

Vrijdag tekende Luna de zwaluw na die ik op haar taart heb gezet. 

Ik ben een trotse mama en tante. :-)

Luna's zevende verjaardag in de zwaluwklas.

Voor Luna's zevende verjaardag maakte ik een zwaluwtaart voor de klas. Vorig jaar was het nog de pinguïntaart, maar nu zit ze in de zwaluwklas.

7 dagen voor Luna's 7de verjaardag om 7 uur = taartenslag

Ja ja, Luna wordt AL 7 jaar. Volgende week vrijdag, 12 oktober 2012, om 12 over 2 's nachts wordt mijn kleine meisje 7. Wat wordt ze groot! Nu zou ik een verhaaltje moeten vertellen over voetbal en professoren die data verschuiven en dat kan nogal lang worden. Ik zal het dus proberen kort te houden.
Luna's papa heeft zo'n beetje een vreemde hobby: met een vlagje zwaaien op een voetbal. Hij zegt dat misschien ook over mijn hobby's, maar hij weet slechts 10 dagen op voorhand of hij al dan niet met dat vlagje mag gaan zwaaien in het weekend. Dus wat doen we? Sinds vorig jaar vieren we Luna's verjaardag samen met de oma's opa's, ooms en tantes op vrijdag en dit jaar komt dat toch wel eens goed uit, want 12 oktober 2012 is een vrijdag.  Dat dachten we, want nu komt de professor in het spel. We wisten het al een tijdje. Peter zijn knie is niet wat hij moet zijn en zal moeten geopereerd worden. Helaas kan die professor die dat van plan is om te doen, zijn agenda niet goed plannen en heeft hij de boel al twee keer verplaatst. Ja, echt waar, uiteindelijk naar vrijdag 12 oktober, de dag dat Luna 7 wordt. Dus konden we niets anders dan haar feestje een weekje te vervroegen. 7 dagen voor haar 7de verjaardag om 7u 's avonds werd iedereen verwacht. Ik moest de laatste dagen nog inspiratie zoeken, want Luna wilde een feestje in het teken van paarden, m.a.w. er moest een paard op haar taart staan.
In mijn hoofd zag het menu er zo uit:
- een bischuit met fruit en een paard er boven op.
- een HAVERmouttaart, want dat is een van de eerste taarten die ik zelf bakte en haver en paarden ...
- een tiramisutaart, want die wilde ik in augustus al maken.
Luna en Tias hadden echter de smaak van het cupcake-versieren te pakken en wilden dus ook cupcakejes. Ze zouden ze zelf versieren. Ik had slechts 1 inhoudelijke 'eis': er moest op elk cakeje een paardje staan.
We zouden weer veel te veel taart hebben, maar mijn menu zat dus al in mijn hoofd en was met onuitwisbare inkt geschreven.
De cupcakejes zijn heel mooi geworden. Hier en daar moesten we een beetje helpen met uitrollen en ik heb ook de paardjes uit het malletje gehaald, maar verder vonden ze het heerlijk en was het voor mij ook heel leuk om hen bezig te zien.

De tiramisutaart was een experiment, maar werd als heel lekker onthaald. Heeeeeel veeeeel mascarpone, maar dat was het recept. Ik wil ze zeker nog maken maar dan zal ze iets lager zijn en dus ook de helft minder mascarpone bevatten.














De biscuit was het gewone recept met een paard erop, zoals gevraagd. Ik vermoed dat het door de voorgaande taart komt dat we nog zoveel biscuit over hadden. Ik heb vandaag de buren getrakteerd op paardenverjaardagstaart.

Van de havermouttaart heb ik geen foto genomen, maar deze werd vooral de dag nadien als heel lekker bevonden als tussendoortje.

lerarendag

Het wordt stilaan een traditie: cadeautjes op lerarendag. De dag na werelddierendag is het de internationale dag ven de leerkracht. Als ik op school aan de leerlingen vraag welke dag het is op 5 oktober, durven ze wel eens dierendag te zeggen. Zij zien ons, leerkrachten misschien zo, maar dan moeten (mogen, want in Klasse stond dat we het woord 'moeten' wat minder MOETEN gebruiken, maar eerder mogen en willen MOGEN gebruiken) ze ons een dagje eerder vieren. Neen, na 3 jaar hetzelfde thema aan te kaarten (uiteraard in telkens verschillende werkvormen :-) ), zijn er toch wel een aantal leerlingen die het zich herinneren. In de klas heb ik het niet echt over de leerkrachten, maar eerder over de leerlingen die soms hele wegen moeten afleggen om op school te geraken of kinderen die geen leerlingen zijn, omdat ze nooit naar school mogen. Meer info hierover is hier te vinden.
Maar goed, dat neemt niet weg dat ook ik het leuk vind om met mijn eigen kindjes hun juffen in de bloemetjes te zetten. De juffen, die elke dag vol goede moed voor / in hun klasjes staan en de kinderen een stapje dichter naar het volwassen zijn brengen. Het wordt dus een traditie dat we eind september / begin oktober cadeautjes maken voor die superjuffen (tja, mijn kindjes hebben geen leraars) en dan hebben we het niet enkel over de klasjuffen, maar ook de turnjuf en zedenleerjuf verdienen een cadeautje. Doordat we zelf in die positie zitten, weten we het natuurlijk beter, maar ik wil het toch nog even zeggen: 'Het is niet omdat de kinderen maar twee uurtjes van de week bij ons zitten, dat we niet even voltijds werken als de klasjuf. Toch? Meer nog, de kinderen komen zes (!) jaar bij ons gedurende twee uurtjes per week als ze dat (on)geluk hebben."
Genoeg getetterd, cadeautjestijd. Nadat ik deze zomer een workshop heb gevolgd en zag hoe goed Luna het ook kon, was de keuze snel gemaakt om voor de juffen een ketting te maken. Ook Tias heeft ijverig meegeholpen. We wisten echter niet of de turnjuf kettingen draagt, dus werd het voor haar een draagtasje met aan elke kant een tekening.

Voor Tias zijn juf:


Voor de turnjuf.
  

Voor de zedenleerjuf.


Voor Luna's juf.

Zachte koeienvlekken

De kinderen in de klas zijn meestal supertrots als ze jarig zijn. Meestal hebben ze dat al kunnen vieren in de eigen klas, maar ook in de zedenleerklas is er een extraatje. Toch zeker voor de kleinsten en als de grotere loebassen willen, mogen ze ook wel eens zacht zitten. Er zijn nu al leerlingen die zeggen dat mijn klas een echte koeienstal is. Echt ongelijk hebben ze niet. In mijn containerklasje in de Boomgaard vermenigvuldigen de vlekjes zich meer en meer :-). Bij deze nog een beetje meer. 

Scrapperdescrap

Waar is de tijd dat ik zo ontzettend veel scrapte? Die is vervangen door redelijk veel naaien. Ik weet het, ik kan niet alles willen, maar als ik zoals gisteren een hele dag met papier heb mogen bezig zijn, dan besef ik pas hoe hard ik het gemist heb. Ik heb nog zoveel onafgewerkte projecten.
Maar gisteren was heerlijk genieten. De werkwijze was nieuw voor me, want ik had nog nooit een workshop 'Albumtrack' gevolgd, maar de resultaten zijn wel leuk. Het is eigenlijk een volledig album maken en dan kon ik eindelijk eens aan Tias zijn 'van crèche-tot-kleuter-album' beginnen. Luna is al lang geen kleuter meer en bij haar zijn de crèche-jaren en het eerste kleuterklasje klaar. Ik ben de rest van de foto's nu ook aan het afdrukken en beloof verbetering. Wanneer? Geen idee. Misschien toch de TV afschaffen? Ik denk dat mijn huisgenoten dat niet graag gaan horen. Ik moet mezelf gewoon wat meer oppeppen en aan mijn tekentafel gaan zitten met een mooi (Italiaans) muziekje op de achtergrond.
Gisteren heb ik foto's van Tias zijn eerste kleuterklas gescrapt, met dank aan juf Astrid voor de levering van de foto's :-). Ik heb nu 5,5 lay-outs mèt foto's, maar de titels, tekstjes en decoraties moeten er nog op. En ja, ik heb heel veel zin om verder te doen, maar vandaag moet ik toch eerst een aantal kussenslopen naaien voor in mijn koeienklasjes. Het zijn de verjaardagskussens voor de leerlingen van de eerste graad. De eerste zijn al jarig geweest, maar krijgen in uitgesteld relais een zacht koeienvlekkenkussen onder hun billen en dat voor de volledige 100 minuten. Een foto vind je hier. Foto's van het scrappen volgen.

Voor mijn lieve (ex-)collega

Na de taarten voor haar metekind Jasmijn mocht ik nog eens aan de slag voor Mia's ex-collega's, waarvan er ook een aantal mijn collega's zijn. Ik kreeg vrij spel en koos voor naaimachinetjes. Het eerste jaar dat Mia en ik samenwerkten, begonnen Joyce en ik aan ons eerste jaar kleding. In de leraarszaal ging het dus vaak over naaien en de voorbije 8 jaren heb ik regelmatig raad en hulp gevraagd aan Mia.

Ik bakte 's avonds en meestal decoreer ik ook 's avonds (de avond nadien), maar vandaag was het 's middags. Niet ideaal, want de kindjes zijn dan nog op en vragen vanalles. Na een mini-crisis deze ochtend, omdat Tias geen cakeje mocht eten ("Mia heeft al genoeg cake, je moet er ook eens voor mij bakken."), heb ik er nog extra gebakken voor de kindjes en hun papa. Natuurlijk wilden ze dan ook versieren. Pas als mama klaar was of het draait helemaal in de soep. Naast het blauw en wit, mochten ze nog elk een kleur kiezen en ik haalde nog twee extra mallen uit, kwestie van niet teveel opruimwerk te hebben nadien. 

 Mogen we er ook al eentje opeten?

 Mmmmm, lekker!

Hello Kitty

Vorige maand kreeg ik de vraag of ik een Hello Kitty taart wilde maken. Ik was al beginnen googlen en dacht: "Ok, dat zie ik wel zitten." Dan kreeg ik het plaatje waarop ik me moest baseren. Ik had gelukkig nog wel even (het feestje is pas morgen) en ben hier en daar gaan kijken naar het juiste materiaal om het zo goed mogelijk te doen.

 

Er werd ook nog een tweede taartje gevraagd voor de jarige zelf. Eentje waar ze mocht aan prutsen, m.a.w. waar ze met haar handjes mag aan zitten en iets kan afhalen.