zaterdag 20 april 2013

Scraptaart

Ik wilde even op google zoeken wat ik zou terugvinden onder de term 'scraptaart' en dacht misschien toch een echte taart te vinden in de vorm van een album, maar neen, ik vond dit. Nu dit bericht de titel 'scraptaart' krijgt, zal er bij Google misschien een echte taart verschijnen.
Deze maand is het 10 jaar geleden dat ik voor het eerst naar Eindhoven reed en bij Akke-Fietje een workshop scrappen ging volgen. Aangezien ik hier geen beter alternatief vind en ik het ginds best gezellig vind, ben ik blijven gaan. In het begin vrij intensief en daarna door de geboorte van Luna en Tias iets minder. Nu ga ik nog een paar keer per jaar voor een dagje afzondering van het Gentse en genieten van het scrappen.
10 jaar, dus vond ik wel dat ik daar iets mee kon doen en ik had zin om een heel persoonlijke taart te maken vol herinneringen. Ik heb een hele tijd geleden een bakvorm gekocht in de vorm van een boek en deze kwam dus ideaal uit voor een taart in de vorm van een scrapbook.
Reeds in de herfst waren Joyce en ik aan het overleggen wat er allemaal zou kunnen opstaan. We hebben namelijk ook heel wat gedeelde herinneringen en dat maakte het gisterenavond extra leuk om samen aan de taart te werken. Bij deze, dank je Joyce.


Een overzichtje van de verhalen die erachter zitten:

Op de scrapbookdag 'Lente in Twente' hadden Carin en Jacqueline er niets beter op gevonden om ons een koe te laten melken.  
De bolletjes die boven de koe liggen zijn M&M's en verwijzen naar de M&M's die in het begin in potjes op de tafels stonden en die wij ondertussen 'scrapfood' genoemd hebben. 


 Mickey Mouse staat voor de Dinsneyscrapbookdag met 'levende Disneyfiguren' in de zaal. Amai, wat vliegt de tijd. Ik was toen net zwanger van Luna. 
 


Jarenlang (het leken wel eeuwen) waren er wegenwerken op de ring rond Eindhoven of liever de randweg. Elke keer we kwamen, was er wel weer iets veranderd. Kaart of GPS hadden geen zin. We waren blij als we er eindelijk waren en toen uiteindelijk de werken gedaan waren, zijn Joyce en ik eens verkeerd gereden door werken op de terugweg en werd het ook sightseeing in Eindhoven en omstreken. 



Op de 12 uur durende scrapmarathon gingen we bowlen ter afwisseling van het lange zitten. Die marathon was trouwens heel leuk en tegen het laatste half uur was ik echt kapot en toen moest ik nog helemaal terug naar Gent. 

 De verschillende USA-workshops waren telkens een belevenis. Kleine leuke techniekjes en vreemde spulletjes.
De kabouter heeft te maken met een volledige kabouterlayout die ik in mozaïek gemaakt heb.

 Een fragmentje van die layout.

Joyce en de uil. We maakten ooit op een scrapbookdag een uil en om een of andere reden heeft Joyce daar bijna een trauma aan over gehouden. Ze kon met die uil niets aanvangen en daarom kreeg ik hem voor op een van mijn layouts. Bij wijze van therapie mocht ze gisteren dit schattig uiltje maken en is ze bij deze terug helemaal in-to-uil.



10 jaar geleden op de eerste workshop wist ik niet wat me te wachten stond. Ik moest toen prutserige zakjes uit papier stikken en zag er absoluut het nut niet van in. Toen ik een aantal jaren later naailes ging volgen moesten we ook op papier stikken en vond dat nog steeds niet leuk.
We maakten ook iets met vlinders en bloemen. Het resultaat was niet echt mijn ding, maar de resten stickers heb ik blijkbaar al 10 jaar bewaard.
10 jaar later ben ik heel gelukkig dat ik nog steeds richting Eindhoven kan rijden. Carin en Jacqueline, dank jullie wel voor al die fijne momenten, de creatieve uitdagingen, de babbels en steun en de plagerijen. 

En toen werd de taart aangesneden.