Luna is 12 en springt nog steeds.

12 oktober, 12 minuten over 2... Luna werd 12! Wat vliegt de tijd. Mijn meisje wordt groot of ze dat nu zelf leuk vindt of niet. Ik ben in ieder geval trots op haar. Ze zit ondertussen in het middelbaar onderwijs en ik zie haar zelfstandig worden, opgroeien, genieten van de vrijheid die ze krijgt. Ik mocht wel nog een taart maken voor haar verjaardag en dat liet ik me geen tweede keer zeggen. Haar school ligt niet ver van de haven en is ook naar de haven genoemd. De school wil een fijne thuishaven zijn voor de kinderen en daar slagen de leerkrachten en directie heel goed in. Luna is dan weer dol op orka's en vond die link wel passen bij de naam van de school. Eindelijk een orkataart met zeewier, schelpen en een marmereffect voor het water zoals ze vroeg.

Vorig weekend was er het Belgisch kampioenschap ropeskipping en een recreacup en Sipiro, de club van de kinderen, organiseerde de wedstrijden. Om de kas een beetje te spijzen werd er gevraagd om een taart, cake of een quiche te bakken. Samen met Tias heb ik cupcakejes gebakken en versierd. We hadden het al eens eerder gedaan om tijdens de training te trakteren voor zijn verjaardag. Hij kwam er toen zelf op om het siliconenvormpje van de legomannetjes te gebruiken om daar springertjes van te maken. 

Springertjes in de kleuren van de club voor Tias zijn negende verjaardag. 

De springertjes voor de recreacup. 

Al tekenend schrijven

Toen ik me begin augustus niet zo lekker voelde, ben ik me gaan toespitsen op het handletteren. Ik las en een aantal artikels op het wereldwijde web, bekeek een paar boekjes en speurde Pinterest af. Ik had hier zin in in. Ik heb tegenwoordig een tekenboekje en een doos met stiftjes, een goed potlood, een scherper en een gom en een paar voorbeeldboekjes. Mijn tekenboekje is vaak mijn uitlaatklep, als ik eens echt iets kwijt wil, maar het is ook een verzameling van leuke projectjes.

De tijd met mijn naaimachine

De tijd die ik tegenwoordig aan mijn naaimachine doorbreng, is serieus korter geworden dan de voorbije jaren. Na 13 jaren naailes, waarvan 10 jaren vriendschap met Tine heb ik eind vorig schooljaar de knoop doorgehakt en beslist om eens iets anders te doen. Ik twijfelde al een aantal jaren en dacht er regelmatig over na om mijn Italiaans terug op te pakken, maar er waren ook steeds verschillende redenen om het niet te doen. Eind vorig schooljaar zat ik in de naaiklas en kon ik niet meer tegen de drukte om me heen. Ik verliet de klas, omdat er teveel mensen rondom mij stonden en ik er niet tegen kon. Op dat moment besefte ik dat het me geen extra voldoening meer gaf. Ik vind het super om zelf kleren, tasjes en andere zaken te kunnen maken, maar ik moest me wel steeds vaker op dinsdag oppepen om naar de les te gaan. Ik had iets nodig dat me wel terug die boost zou geven, waar ik voldoening uit haal en gelukkig van word.
En ja hoor, ik voel me gelukkig als ik Italiaans hoor of spreek. Na een aantal babbeltjes met mijn ouders, een paar collega's en vriendinnen heb ik beslist om me in te schrijven in  het 10de jaar Italiaans. Het zou een uitdaging worden, want ik had 12 jaar geen les meer gevolgd, maar ik had er wel ontzettend veel zin in. Hierdoor is de tijd aan mijn naaimachine dus enorm beperkt. Ik mis het wel, het creatief zijn, de resultaten, de babbels met Tine ;-), ...
Begin september heb ik wel nog even tijd gemaakt voor een kussen voor Luna. Ze had een kussen nodig voor school en ik had nog een paneeltje over van haar jurk van haar Feest van de Vrijzinnige jeugd.

Bambiblauwstofje gekocht bij Lelastof

Luna's jurk voor haar Feest van de Vrijzinnige Jeugd.
Patroontje uit een oude Ottebre.

Tijdens de herfstvakantie heb ik voor het eerst nog eens echt tijd gemaakt om te naaien. Een collega was al in mei voor de tweede maal mama geworden en ik had nog geen geschenkje gemaakt. Een andere collega is in augustus mama geworden en ik wilde ook voor haar iets maken. Op het geboortekaartje stond een volkswagenbusje en ik wist dat er leuke toepasselijke stofjes bestonden. Daar ben ik dus naar op zoek gegaan. Toen er later die week een oproepje op Facebook stond van Tias zijn juf van vorig schooljaar dat ze kussen zochten voor in de leeshoek, heb ik nog maar een beetje verder genaaid en ik genoot.

Patroontje uit Ottobre 4/2010

Patroontje uit Ottobre 4/2010

Ik naai niet enkel en alleen voor anderen, ik probeer ook de draad terug op te nemen om voor Luna, Tias en mezelf te naaien. Ik heb nog heel wat stof liggen en kan nog wel een tijdje verder. Onlangs heb ik wel grote kuis gehouden in mijn stofjes en er een hele boel weggegeven aan een goed doel. De stofjes van de kussens hierboven had ik blijkbaar over het hoofd gezien, maar werden uiteindelijk toch goed gebruikt. Ondanks mijn voorraad stofjes ben ik eind september wel naar het stoffenspektakel in Gent gegaan, omdat ik dus een volkwagenstofje zocht en ook effen tricot om bij een jurk voor Luna te verwerken. 

Tias was heel blij met de leeuw die ik voor hem meebracht en deze heb ik i onlangs verwerkt in een nieuwe T-shirt. Ik bestelde het Regempatroon van Sofilantjes, omdat het een unisexmodel is. Ik kan het zowel voor Luna als Tias gebruiken en het is eens iets anders dan een gewone T-shirt. Vaak blijven er kleine resten tricot over die je nadien niet meer gebruikt. Ik heb een deel van het leeuwenpaneel gebruikt voor de mouwen en vind het heel geslaagd. Er is ook een mogelijkheid om het achterpand op te splitsen, maar dat zal voor een andere keer zijn. Ik wil het patroon binnenkort verlengen voor Luna om ook voor haar een paneel te kunnen gebruiken en dan zal het er helemaal anders uitzien. 

Regem van Sofilantjes

Voor mezelf heb ik nog eens een Julia van Compagnie M. geknipt en gestikt. Ik was op zoek naar zwarte sweaterstof vor een combinatie voor een trui voor Tias, maar die was niet voorradig. Ik wilde zelf ook nog eens een trui en had de laatste tijd veel energie in werk en rapporten gestopt en eigenlijk een beetje te weinig aan mezelf gedacht. Het mocht, vond ik. Ik vond een leuke french terry bij de Stoffenknop in Merelbeke. Ik twijfelde een beetje over de kleur van de boordstof, maar ik ben er nu wel helemaal blij mee. 

Julia van Compagnie M.