Luna als prinses Anna en Tias met zijn dierenbroek.

ICC dag 14, 16, 17:
Heel lang geleden (lees: toch wel een aantal maanden geleden) vroeg Luna of ik de jurk van prinses Anna uit Frozen wou maken voor haar.
Ik had me voorgenomen om dit schooljaar wat meer verkleedkledij te maken, omdat we bij de verhuis ook de verkleedkoffer hadden gedeeld, maar alles wat ik zelf maakte, was al bijna te klein en de rest liet ik achter. Luna's vraag kwam dus goed uit. Ik zocht patroontjes die ik kon gebruiken en overlegde met mijn lerares van de naailes. Het ging toch veel moeilijker dan ik dacht. Borduren op nicky velours bleek een ramp te zijn. Ik  heb het voorpand 3x opnieuw geknipt en de laatste maal besloot ik flockfolie te gebruiken. De originele versiering gebruikte ik als basis om een gestyleerde versie te maken uit flockfolie. Ik herinner me nog die dinsdagavond in de les. Op het gemakje tekenen, knippen en strijken. Meer heb ik die avond niet gedaan. Toen ik eenmaal wist dat de jurk niet zou af zijn voor Luna's verjaardag en we daar allebei vrede mee hadden, was ik meer op mijn gemak. Beetje per beetje zonder veel stress werkte ik verder.
De kortste dag van het jaar, 21 december, werd intensief benut. Eerst om Luna's jurk af te werken en daarna om nog aan een dierenbroek te beginnen voor Tias. Ik vertelde vorige week nog in de avondles dat het het eerste jaar zou zijn dat ik voor de kindjes niet iets nieuws had gemaakt voor de feestdagen, maar niets is minder waar. Eergisteren heb ik Tias zijn broek ook nog afgewerkt en Luna kon haar prinsessenjurk aandoen op kerstavond :-).

De nickyvelours van de top en het
goudkleurig biaislint komen uit mijn
favoriete stoffenwinkeltje: De Stoffenkamer.
Tevens ook de hemel der biaislinten en paspels ;-).
De stof voor de rok kocht ik in de sleepstraat,
eigenlijk hopend dat er ook voering was
met onderaan een borduursel.

Ook dit babyribfluweel komt uit de Stoffenkamer. 

De kindjes vroegen me een hele tijd geleden al of ik al wist hoe de kersttaart er zou uitzien. Dat wist ik toen nog niet en uiteindelijk was er geen kersttaart zoals vorig jaar en het jaar voordien, omdat er al een ander dessert was voorzien. Om de kindjes toch een beetje tegemoet te komen, heb ik samen met hen cupcakes gebakken en versierd. 4 kleurtjes op tafel en enkel figuurtjes die met de winter en kerst te maken hadden. 

Cadeautjestijd

Dag 7 van van mijn ICC: mooie cadeautjes inpakken. In de Libelle van 4 december stond er een artikel over geschenkjes. Wat me opviel was het volgende:
"Doe een inspanning. Ook al zijn we dolblij met iets van ons zelfgeschreven lijstje, we zijn nog blijer als de gever wat moeite heeft gedaan voor ons geschenk. Die 'opoffering' kan financieel zijn, maar ook moeite of tijd gevraagd hebben. Voor wie er warmpjes inzit, is een duur cadeau kopen geen inspanning, dus dat is volgens Pine (professor psychologie) niet het belangrijkste criterium. Het is vooral het nemen van tijd voor het uitzoeken, kopen en presenteren van een geschenk dat ons charmeert. Conclusie: ook al koop je snelsnel iets (goedkoops) van een voorgekauwd lijstje, doe ten minste de moeite om het mooi in te pakken."

Mijn geschenkjes komen niet allemaal van een lijstje. Ik vind het leuk om het juiste cadeautje te zoeken en te kopen en uit een lijstje kan je ook nog steeds kiezen wat jou het best ligt om als cadeau te geven. Ik heb zonet de eerste geschenkjes ingepakt en ik koos voor goud en zilver als inpakpapier. Het vloekt misschien een beetje, maar mijn oog viel ook op het feit dat de kerstaccessoires de mooie kerstkleuren hebben die toevallig ook de kleuren zijn van mijn o zo favoriete Italië: groen, wit en rood. Dus hier en daar krijgt het goud en zilver een Italiaanskleurig kerstaccessoire.

Kerstversiering

De eerste kerst in het appartementje. Het zal niet altijd even gemakkelijk zijn (daar ben ik me van bewust), dus wil ik het in ieder geval graag gezellig maken.
Ik heb zondagavond samen met de kindjes de kerstboom versierd.

Vorige week hadden we al geknutseld voor de wenskaartjes (nog even geduld voor foto's) en dit weekend heb ik zelf een kerstkrans gemaakt. Ik heb er me enorm goed mee geamuseerd.

ICC - Italiaans, Creatief en Cultureel

Ik herinner het me nog goed. De laatste vrijdag van augustus. We hadden vergadering op school. Eerst in de Boomgaard en nadien in de Muze. In de Boomgaard had ik het er over met een collega dat ik wel zin had om 'deel te nemen' aan de #100happydays. Elke dag iets posten dat je gelukkig maakt, er bewust van worden. Ik had tijdens de zomervakantie ook 14 dagen eens een en ander neergeschreven en enkel mooie, positieve dingen die gebeurd waren. Dat had me toen ook al deugd gedaan. Ik wilde met die 100 dagen starten op het moment dat mijn broer naar Zuid-Amerika zou vertrekken: 100 dagen (omdat het mooi klinkt, maar eigenlijk zijn het er 104).
Diezelfde vrijdag was ik enorm zenuwachtig, want ik zou terug op een school komen, waar ik ooit als ouder was en nu dus drie jaar later als leerkracht. Veel te moeilijke en zware geschiedenis om uit de doeken te doen, maar ik werd heel warm ontvangen. Ik had het lastig, dat wel, er kwamen zelfs tranen bij te pas, maar het heeft ook zo deugd gedaan dat ik zag / voelde dat ik welkom was. Er viel een pak van mijn schouders en ik wilde er alles aan doen om die twee uurtjes die ik daar maar zou lesgeven per week zo leuk, aangenaam, leerrijk, ... mogelijk in te vullen.
En toen... nog steeds op die vrijdag gebeurde er toch iets waardoor ik besliste om de 100 happy days al vroeger te starten. Ik was verdrietig, maar ik had er o zo veel nood en behoefte aan om het schooljaar positief te kunnen starten. Op die 100 dagen is er maar 1 dag (of misschien 2 geweest) dat ik het echt moeilijk vond om iets te posten. Gewoon omdat ik echt een moeilijke dag had. Ik heb wel nog moeilijke dagen gehad, dat ga ik niet ontkennen, maar er was altijd wel iets dat me opvrolijkte. Sommige dagen waren zo mooi dat het zelfs moeilijk werd om te kiezen en vooral omdat ik er ook telkens een afbeelding bij wilde hebben.

Maar goed, wat nu? Ik vroeg het me al een tijdje af. Ik had me voor de zomer voorgenomen om mijn Italiaans terug op te nemen en ik heb dat eigenlijk nauwelijks gedaan. Ik ben in november een weekend weg geweest. Ik heb er veel gescrapt en ik had dat eigenlijk ook wel gemist. Ik ga nog steeds naar de naailes, maar ik geraak dit jaar maar niet vooruit. Ik wil ook gewoon eens wat meer een tentoonstelling bezoeken, eens naar de film gaan, ...
Ik dacht eerst aan 100 Italiaanse dagen, maar ik vreesde dat ik dan alle andere leuke zaken (naast mijn schoolwerk) zou verwaarlozen. Stel dat ik 100 dagen met Italiaans zou bezig zijn (of met alles wat met Italië te maken heeft), dan ga ik nadien misschien niets meer willen doen en mijn diploma halen van het 10de jaar is nog steeds mijn doel. Dus maak ik er 100 Italiaanse, creatieve en / of culturele dagen van. Ik ga niet elke keer iets posten. De foto's van mijn #100happydays staan op mijn facebookprofiel, maar ik vermoed dat het ook wel persoonlijker kan / zal worden. Zeker creatieve zaken zijn soms heel persoonlijk en wil ik niet met iedereen delen. Zo heb ik bv. het voorbije jaar 21 gedichtjes geschreven. Het ene al beter dan het andere en eentje voor een collega, een paar voor een vriend, maar uiteindelijk zijn ze geschreven, omdat ik op dat moment emoties kwijt wilde, ze wilde verwoorden en bijna niemand heeft ze gelezen.
Waarom geef ik dan al deze uitleg? Omdat dit toch mijn CREATIEVE duizendpoot is, mijn blog en ik hier vanaf nu wel een ander zal posten onder de rubriek ICC en dat hierbij dus verklaard is. Er zullen hier dus geen 100 dagen verschijnen, daarvoor heb ik een persoonlijk boekje, maar af en toe zal ik wel eens iets posten, waaronder ik ook de link ICC zal zetten. Ik ben heel benieuwd wat me te wachten staat de komende 100 dagen...

Smelten

Na Luna's verjaardag vorige zondag zitten we deze week opnieuw volledig in de feeststemming. Gisteren kwamen opa, oma, Els, Joyce, Frank en Eben mee vieren en vandaag komen er een aantal vriendinnetjes slapen.
Voor het familiefeestje is er traditioneel ook taart. Na Tias' feestje had ik mijn lesje geleerd. De kindjes zijn niet zo dol op biscuit, maar wel op de rolfondant. Ik heb voor de bovenste laag van de taart dan appelcake gekozen, omdat ze dat wel lusten en de onderste laag is de traditionele biscuit.
Het nadeel hiervan is dat de cake zwaarder is dan de biscuit en deze laatste een beetje begon door te zakken. Door de mascarpone en het vocht van het fruit begon de rolfondant ook een beetje te smelten, maar laat dat nu het thema van de taart zijn ;-).

Luna is 9!

Mijn kleine meisje werd vandaag 9! Wat gaat het snel en het is best wel emotioneel ook. Ik keek gisteren naar de foto's van mijn laatste uurtjes met bolle buik en haar eerste uurtjes na de geboorte. Er is ook zoveel gebeurd de laatste tijd waardoor het allemaal nog emotioneler wordt.
Deze voormiddag heb ik in alle rust haar verjaardagstaart gemaakt voor school. De kindjes kwamen pas in de namiddag, dus ik had eens geen avondstress om de taart af te krijgen. Dat was ook al eens leuk. Waarom ik me die stress anders wel bezorg? Omdat ik meestal alleen 's avonds de tijd en de rust vind, maar dan is er ook een klok die zegt dat ik moe word. Vandaag dus eens niet. De inspiratie kwam pas een aantal dagen geleden, hoewel het thema al maanden vast lag: Frozen. Ik ging gisteren tegen al mijn principes in al wat kerstversiering halen, maar eigenlijk is het dus 'sneeuwversiering' en was ik blij dat sommige winkels er echt heel vroeg bij zijn. En ik kan het dus opnieuw gebruiken in de kerstperiode. Super toch!

Morgen is er dus taart op school, veel taart! Net zoals met Ebens taart is ook deze taart een beetje groter uitgevallen dan oorspronkelijk de bedoeling was. Dan is Tias ook gerust dat er nog een stukje over zal zijn voor hem. ;-)

Aanstaande vrijdag is er nog eens taart, in hetzelfde thema, maar ietsje anders voor oma, opa, Els, Joyce en Frank (Eben is nog ietsje pietsje te klein en Freek zal moeten watertanden vanuit Bolivia) en wij zelf natuurlijk. Zaterdag is er Luna's slaapfeestje voor  een paar vriendinnetjes met alles wat niet op is van de dag ervoor en een aangepast Frozenbuffetje als avondmaal.

Luna en Tias kregen allebei een doos als geschenk met een aantal verrassingscadeautjes in. Er zat bij allebei ook iets nieuws in dat ik had gemaakt ter uitbreiding van hun kleerkast ;-). Tias wist er toen helemaal niets van. Luna nadien dus wel, want ze heeft ook de stof mogen kiezen. Met dank aan mijn lerares voor het patroon en de laatste aanwijzingen op het einde van de les. Op die manier kon ik het op tijd afwerken.

Tias zijn Angry Birdstrui die hij in augustus al kreeg. 

lerarendag

Luna en Tias gingen opnieuw aan de slag om hun juffen in de bloemetjes te zetten. Ze hebben echt hart en ziel in hun geschenkjes gestopt en mogen terecht trots zijn. (Zegt hun supertrotse mama die het leuk vindt als haar kindjes creatief aan de slag gaan). 

Luna zit dit jaar in de flamingoklas. 

Tias zit nog steeds in de pinguïnklas. 

 Ook de 'bijzondere leermeesters' worden niet vergeten.

 Het T-shirtje hoort bij een verhaaltje over de beer die juf Kathleen al heeft.

Ebens taart

Na de pinguïns mocht ik me gisteren op een girafje 'smijten', het thema van Ebens geboortekaartje en geboortesuiker.

Nog voor de geboorte had ik mijn vriendin Joyce gevraagd of ik een taart mocht bakken voor de babyborrel. Ik kon er helaas niet bij zijn wegens een eerder geplande scrappende dag in Eindhoven. Ik vond het wel jammer, maar ik zou me misschien ook wel een beetje verloren voelen tussen die massa mensen. Door hart en ziel in de taart te steken, heb ik me toch nuttig gemaakt en ik vond het fijn om te doen. Ik begin Joyce haar smaak ondertussen al een beetje te kennen en ik wilde eenvoud in de taart, maar ook een echte taart voor een baby'tje. Ze is een beetje groot uitgevallen wegens teveel deeg gemaakt, waardoor het een beetje een gok was of ze wel rechtop zou blijven. Tias zei dat hij nog nooit zo'n grote kom deeg had gezien.
Ik heb tot in de late uurtjes gewerkt, maar de taart is echt geworden zoals ik het me had voorgesteld. Toch wel een (bescheiden) trots gevoel.

Pinguïns ten top

4 jaar geleden stond er in de Ottobre een babypakje dat een pinguïn voorstelde. Ik vond het zo mooi en zo jammer dat ik toen geen baby'tje meer had dat er nog in paste. Toen besliste ik dat ik het voor mijn vriendin zou maken als ze zwanger was. Tijdens de zwangerschap kwamen er allerlei ideetjes bij. Het pinguïnstofje voor het T-shirtje had ik al liggen, om ooit in combinatie met het pakje te maken.

Het eerste idee en o zo blij en ook wel een beetje trots met / op het resultaat.

Deze pinguïns zijn jullie misschien bekend van het nieuwjaarskaartje, maar het zijn wel degelijk andere, namelijk de familie Lenders en Vervaene in pinguïnvorm.

Een knuffeltje met restjes van het eigenlijke pakje. 

Het tricotstofje dat ik al had liggen en nu eindelijk kon gebruiken. 

Bijhorend broekje. 

En de combinatie. 

Het volledige pakket :-).