Eindelijk gedurfd

Ik heb het eindelijk gedurfd: een sweater verlengd. Ik wilde het al langer proberen, maar ik durfde niet zo goed voor de vorm en ik moest ook een patroon vinden van een sweater die me goed ligt. Ik ben nogal fan van de Julia van Compagnie M, maar daar kruipt nogal veel stof in door de vleermuismouwen.
Vorige lente heb ik het eindelijk aangedurfd om de Aster van La Maison Victor te maken. Ik had er al heel veel over gelezen en wist dat hij te kort was (en ik hem dus moest verlengen) en dat de hals van het voorpand moest vervangen worden door het achterpand. Ik had mijn maten genomen, maar dan bleek ik dat ik een 48 moest maken, terwijl mijn vriendin maar een 42 maakt en we ongeveer dezelfde maten hebben. Ik besloot om een 46 te maken, maar die viel nog veel te wijd en zeker in de rug. Ik was geen fan. Ik heb mijn trui versmald tot ik hem deftig genoeg vond om te dragen. Uiteindelijk heb ik hem vooral deze zomer vaak gedragen om bv. naar zee te gaan en het was ook de enige trui die ik mee had op vakantie naar Perugia. Daar was het warm genoeg en droeg ik hem enkel 's avonds of zoals hier over mijn schouders:

Palboomstofje: Eva Mouton

Een paar weken geleden stuurde mijn ex-collega, maar nu vooral vriendin Mia een link door van een verlengde Aster van blogster Madelief. Zo ongelooflijk mooi! Zou ik het durven? Ik had al meer dan een jaar een tricotje liggen dat ik heel mooi en feestelijk vond, maar ik wist gewoon niet wat ik ermee zou doen. Een jurk, een truitje, ...? Toch durfde ik niet en zou ik eerst een ander stofje gebruiken dat ook al anderhalf jaar in mijn doos lag. Ik las de beschrijving op de blog en werd voor het verlengen doorverwezen naar andere creaties. Ik verloor een beetje de moed, omdat ik toch niet zo ervaren ben in aanpassen tot ik plots bedacht om het aangepaste patroon van een eerdere jurk te gebruiken in combinatie met de Aster. Ik heb mijn eigen Aster op de oude patroondelen gelegd, om ongeveer te weten hoeveel ik hem versmald heb. Nadien heb ik het radarblad er terug bijgenomen en het voor- en acherpand versmald tot maat 42. De mouwen vond ik goed, maar deze zouden niet meer op die 42 passen. Ik heb dat patroondeel dus enkel aangepast aan de ronding die in de 42 moet passen, maar de breedte naar beneden toe behouden.

Eenmaal mijn patroon was aangepast, heb ik er het patroon van de bewuste jurk uit Ottobre 3/2015 bijgehaald. Ik had het er met de lerares van de naailes de foutjes uitgehaald en dat heb ik nu gebruikt om mijn Aster te verlengen. Het was echt een experiment, maar ik heb nadien niets meer moeten aanpassen en ik had meteen mijn outfit voor oudjaar, want ik heb hem die dag gemaakt. Met mijn laarzen eronder vind ik hem meer dan geslaagd.

Stof: Verkempinck Oostende en
de perfecte boordstof bij de Stoffenkamer Gent.

Fotograaf: zoonlief Tias :-)

Voor Luna had ik begin december de Regem van Sofilantjes verlengd. Ik vind zelf dat hij iets te wijd is geworden onderaan, maar Luna is er blij mee en draagt hem graag. Ze is ondertussen ook al 12 en ik denk dat ik voor haar ook meer rechtere verlengde sweaters of jurken zal maken in de toekomst. 

Heerlijk tijdverdrijf

Een tijdje geleden schreef ik al dat ik in augustus het handletteren had ontdekt. Ik vind dat er best veel tijd in kruipt, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat ik nogal perfectionistisch ben en nog niet zoveel ervaring heb. Ik ga steeds op zoek naar leuke lettertypes en vaak combineer ik die ook. Via de facebookpagina Handletteren doen we zo! heb ik al veel bijgeleerd, inspiratie opgedaan en materiaal leren kennen. Ik heb zelf wel een en ander van stiften, maar voor mijn nieuwjaarswensen heb ik voor het eerst op zwart papier geschreven. Met een tekenpotlood is het maar nauwelijks zichtbaar en nadien ben ik erover gegaan met een roze metalic stiftje.

Het resultaat was leuk, maar ik wilde toch ook de witte Poscastift eens proberen waar iedereen over spreekt. En ja hoor, ik ben verkocht. De stiften schrijven een stuk gemakkelijker, maar persoonlijk vind ik wel dat het afhangt van de dikte van de stift en de ondergrond waar je op schrijft. De dikkere stiften (PC-3M) zijn viltstiften en soms blijft er eens een haartje hangen, maar ze schrijven en tekenen heerlijk. De dunnere stiften (PC-1M en PC - 1MR) zijn eerder pennetjes. Ze zijn in ieder geval dekkend en kunnen dus ook op donker papier gebruikt worden.
2018 wordt een echte uitdagig voor me nadat ik gemerkt heb dat ik in november en december op het randje van een burn-out zat. Ik ben een tijdje thuis geweest en heb net nog 1 week gewerkt voor de kerstvakantie. Het was lastig, maar ik wilde geen 6 weken thuis zijn tot na de kerstvakantie. Over 2 dagen sta ik terug voor de klas. Ik besef dat het nog even kan duren voor ik me weer helemaal O.K. voel. Ik zal moeten proberen meer los te laten, minder hooi op mijn vork te nemen, meer echt te ontspannen, ... Mijn uitdaging voor 2018 dus, met de Poscastift:

Het hartje, het sterretje en het klavertje haalde ik van patroontjes via Pinterest. Het sterretje heb ik een klein beetje aangepast omdat het niet zo mooi vormde.

Op tweede kerstdag was mijn papa jarig. Naar jaarlijkse en bijna eeuwenoude traditie (lijkt het wel) kopen we (mijn papa, Els, mijn broer, Luna, Tias en ik zelf) voor de feestdagen steeds boeken voor elkaar. Soms kies ik een extra boek voor mijn papa's verjaardag, maar ik heb de laatste jaren ook al voor andere zaken gekozen. Het mag al eens een verrassing zijn. Het is ondertussen al 5 jaar geleden dat ik vor mijn papa een jaarboek maakte. Ik zocht het even op en vind het nog steeds super ;-). Dit jaar had ik wel iets in gedachten, maar moest het nog besteld worden. Op 26 december ging ik bij mijn broer taart eten voor mijn papa's verjaardag en bracht ik een bon mee: 

De nieuwsgierigheid was gewekt en een paar dagen later kwam het pakje ook thuis. Het ligt te wachten tot we vanavond samen nieuwjaar én een verjaardag vieren.

 Ook mijn vriendin Véronique was jarig deze week:

En Tias gaf me goede raad: 

Op deze ben ik wel heel trots. Ik ben al jaren gek op de Italiaanse Baci Perugina met de kleine liefdesbriefjes. Deze zomer bezocht ik het museum en een deel van de fabriek en de liefde is alleen maar gegroeid. Inspiratie genoeg om te oefenen en mooie teksten te schrijven / tekenen.