Heerlijk tijdverdrijf

Een tijdje geleden schreef ik al dat ik in augustus het handletteren had ontdekt. Ik vind dat er best veel tijd in kruipt, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat ik nogal perfectionistisch ben en nog niet zoveel ervaring heb. Ik ga steeds op zoek naar leuke lettertypes en vaak combineer ik die ook. Via de facebookpagina Handletteren doen we zo! heb ik al veel bijgeleerd, inspiratie opgedaan en materiaal leren kennen. Ik heb zelf wel een en ander van stiften, maar voor mijn nieuwjaarswensen heb ik voor het eerst op zwart papier geschreven. Met een tekenpotlood is het maar nauwelijks zichtbaar en nadien ben ik erover gegaan met een roze metalic stiftje.

Het resultaat was leuk, maar ik wilde toch ook de witte Poscastift eens proberen waar iedereen over spreekt. En ja hoor, ik ben verkocht. De stiften schrijven een stuk gemakkelijker, maar persoonlijk vind ik wel dat het afhangt van de dikte van de stift en de ondergrond waar je op schrijft. De dikkere stiften (PC-3M) zijn viltstiften en soms blijft er eens een haartje hangen, maar ze schrijven en tekenen heerlijk. De dunnere stiften (PC-1M en PC - 1MR) zijn eerder pennetjes. Ze zijn in ieder geval dekkend en kunnen dus ook op donker papier gebruikt worden.
2018 wordt een echte uitdagig voor me nadat ik gemerkt heb dat ik in november en december op het randje van een burn-out zat. Ik ben een tijdje thuis geweest en heb net nog 1 week gewerkt voor de kerstvakantie. Het was lastig, maar ik wilde geen 6 weken thuis zijn tot na de kerstvakantie. Over 2 dagen sta ik terug voor de klas. Ik besef dat het nog even kan duren voor ik me weer helemaal O.K. voel. Ik zal moeten proberen meer los te laten, minder hooi op mijn vork te nemen, meer echt te ontspannen, ... Mijn uitdaging voor 2018 dus, met de Poscastift:

Het hartje, het sterretje en het klavertje haalde ik van patroontjes via Pinterest. Het sterretje heb ik een klein beetje aangepast omdat het niet zo mooi vormde.

Op tweede kerstdag was mijn papa jarig. Naar jaarlijkse en bijna eeuwenoude traditie (lijkt het wel) kopen we (mijn papa, Els, mijn broer, Luna, Tias en ik zelf) voor de feestdagen steeds boeken voor elkaar. Soms kies ik een extra boek voor mijn papa's verjaardag, maar ik heb de laatste jaren ook al voor andere zaken gekozen. Het mag al eens een verrassing zijn. Het is ondertussen al 5 jaar geleden dat ik vor mijn papa een jaarboek maakte. Ik zocht het even op en vind het nog steeds super ;-). Dit jaar had ik wel iets in gedachten, maar moest het nog besteld worden. Op 26 december ging ik bij mijn broer taart eten voor mijn papa's verjaardag en bracht ik een bon mee: 

De nieuwsgierigheid was gewekt en een paar dagen later kwam het pakje ook thuis. Het ligt te wachten tot we vanavond samen nieuwjaar én een verjaardag vieren.

 Ook mijn vriendin Véronique was jarig deze week:

En Tias gaf me goede raad: 

Op deze ben ik wel heel trots. Ik ben al jaren gek op de Italiaanse Baci Perugina met de kleine liefdesbriefjes. Deze zomer bezocht ik het museum en een deel van de fabriek en de liefde is alleen maar gegroeid. Inspiratie genoeg om te oefenen en mooie teksten te schrijven / tekenen.